Tylko produkcja przebiegająca w sposób płynny i nieprzerwany pozwala osiągnąć oczekiwaną wydajność. Jednak w praktyce pracę operatorów często przerywają dodatkowe czynności niedodające wartości wyrobowi finalnemu, ale niezbędne z punktu widzenia procesu, np. transport materiałów i półwyrobów.
Jeśli chcesz, aby operatorzy w dziale produkcji Twojej firmy koncentrowali się w 100% na zadaniach podstawowych, powołaj osobę, która przejmie od operatorów wszystkie dodatkowe czynności, zwłaszcza zasilanie stanowisk w materiały.
Tą osobą może być Butterfly.
Pracownik zwany Butterfly’em odpowiada za:
- odbiór pustych pojemników,
- zasilanie stanowisk w materiał,
- odbiór półwyrobów (przekazanie ich do kolejnej operacji),
- zasilanie stanowisk w narzędzia,
- zewnętrzne czynności przezbrojenia.
Dzięki wprowadzeniu Butterfly’a:
- Nadasz stały rytmu pracy stanowiskom roboczym.
- Twoi operatorzy nie będą musieli opuszczać miejsca pracy w poszukiwaniu części lub narzędzi.
- Uwidocznisz wszelkie opóźnienia i przyspieszenia w procesie.
- W efekcie znacznie skrócisz czas realizacji zlecenia.
- Jeśli produkujesz na bazie systemu Kanban, uprościsz go.
Jak zorganizować pracę „motyla”?
- Wyznacz trasę Butterfly’a (wraz z przystankami).
- Oblicz pracochłonność realizowanych przez niego zadań.
- Określ częstotliwość kursów Butterfly’a.
Trasa, którą przyjmuje Butterfly, to MILK RUN. Zawsze ma ustaloną trasę, wyznaczone przystanki. Pracownik pokonuje ją zawsze z zaplanowaną częstotliwością.
ROZWIĄZANIE 1. Butterfly odbiera ze stanowisk puste pojemniki, udaje się do magazynu i przywozi napełnione, dokładnie tak samo jak mleczarz pobierający zawsze o tej samej porze puste i dostarczający pełne butelki z mlekiem.
ROZWIĄZANIE 2. Butterfly może również przemieszczać się między stanowiskami z wózkiem zaopatrzonym w zapas materiałów, części i narzędzia potrzebne operatorom. W tym przypadku „motyl” odpowiada za uzupełnianie do określonego maksymalnego poziomu pobranych wcześniej przez operatora detali. Czyli po prostu „dopycha” opróżnianie pojemniki w wyznaczonym czasie i z określoną częstotliwością. Musi pamiętać przy tym o zachowaniu zasady FIFO (First In First Out).
Jednak powyższe rozwiązanie możesz zastosować tylko w przypadku materiałów o małym rozmiarze i/lub zużywanych w niewielkich ilościach.
Oczywiście oba rozwiązania można łączyć.
Jak określić pracochłonność zadań Butterfly’a?
Pracochłonność [s] = Maksymalna długość trasy [m]/ Prędkość środka transportu + Dostarczenie palety [s] + Odebranie palety [s]
Pracochłonność na zmianę [s] = Pracochłonność [s] x Liczba tras na zmianę
Tab. 1. Wybrane standardowe czasy pomocne podczas projektowania
| Lp. | Czynność | Wartość |
| MATERIAŁY/PÓŁWYROBY | ||
| 1. | Dostarczenie/odebranie pojemnika (zawiera dostawę, pobranie pojemnika, podejście do regału, zebranie sygnałów ssących oraz umieszczenie pojemnika na regale) | ok. 7 [s] |
| 2. | 1 krok = 0,75 m | 0,6 [s] |
| 3. | Napełnienie 1 pojemnika (zależy od ilości w pojemniku oraz gabarytów detali). Pamiętaj o liczbie pojemników!!! | ok. 18 [s] |
| 4. | Prędkość wózka | 1 [m/s] |
| 5. | Prędkość ciągnika | 1,098 [m/s] |
| 6. | Czas wsiadania do ciągnika | 3,9 [s] |
Przy określaniu częstotliwości kursów Butterfly’a możesz przyjąć, że operator powinien mieć na swoim stanowisku taką ilość materiału, aby wystarczyła mu na 2 godziny pracy.