Przejdź do treści

Normy pracy w firmie produkcyjnej

  • przez

Normy produkcyjne (Production Standards) to dające się ustalić mierniki, wzorce rozliczeniowe planowania i wykonania zadań w procesie produkcyjnym. Wyraża się je w formie norm wydajności, tj. liczby produktów wytworzonych w określonym czasie np. 200szt./dzień lub norm czasu na jednostkę rozliczeniową produktu pracy, np. 1 wyrób/ 30sek.

Terminowa realizacja harmonogramu robót możliwa jest dzięki normom produkcyjnym. Jednak gdy nie przystają one do rzeczywistości, zamiast być pomocnym narzędziem w Twojej pracy wprowadzają jedynie chaos w dziale produkcji. Jak nie dopuścić do takiej sytuacji? Zadbaj o to, aby normy uwzględniały organizacyjnie ustalone warunki pracy na stanowiskach i nie odbiegały od rzeczywistości!

Norma pracy

Określenie „norma pracy” pochodzi od amerykańskiego Work Standard. Taką nazwę przyjęli specjaliści normowania pracy. Dlaczego norma pracy a nie norma produkcyjna? Normy pracy ustala się nie tylko w produkcji, lecz wszędzie tam, gdzie dąży się do usprawnienia procesów pracy, np. w pakowniach, magazynach, serwisach.

Normowanie – rola szefa produkcji

Jako szef produkcji powinieneś nie tylko orientować się w możliwościach ustalania norm pracy, ale także brać czynny udział w ich powstawaniu. Dlaczego Twoje aktywne uczestnictwo w procesie tworzenia norm jest tak ważne? Powodów jest kilka:
Gdy bierzesz czynny udział w opracowywaniu norm pracy uzyskujesz pewność, że badania i ustalenia norm uwzględnią przyjęte za normalne warunki pracy na stanowiskach. Chodzi o to, by normy produkcyjne zawierały dodatek czasu na uzasadnione przerwy w wykonaniu zadań roboczych. Jednocześnie powinieneś zadbać o to, aby załoga wiedziała, jakie przerwy przy wykonywaniu zadań na stanowisku roboczym są normowane, a jakie nie.
Dzięki czynnemu udziałowi w procesie normowania będziesz pewny, że normy zostały sporządzone prawidłowo, tzn. z uwzględnieniem wszystkich dodatkowych czynności realizowanych przez pracownika na stanowisku. To bardzo istotne, bo jeśli szef ma wątpliwości co do realności wykonania norm, to tym bardziej będzie je miał podległy mu pracownik.

Normy, w których ustalaniu uczestniczył szef produkcji, będą bardziej wiarygodne dla podwładnego. W związku z tym, jeśli wystąpią problemy z ich dotrzymaniem, pracownik zgłosi się z reklamacją bezpośrednio do Ciebie. A Ty znając założenia przyjęte przy ustalaniu norm będziesz w stanie aktywnie uczestniczyć w wyjaśnianiu zgłoszonej reklamacji.

Klasyfikacja metod normowania

W klasyfikacji przyjęto następujące określenia kryteriów:

  • Metody analityczne – w metodzie występuje etap wydzielenia poszczególnych elementów procesu pracy, w celu dokładniejszej oceny pracochłonności.
  • Metody sumaryczne – w metodzie dąży się do oceny całościowej pracochłonności, kierując się podobieństwem zadań bez głębszego wnikania w nieco zróżnicowaną treść pracy.
  • Metody badawcze – podstawową cechą jest obserwacja rzeczywistego procesu i pomiar czasu trwania wydzielonych elementów tego procesu.
  • Metody obliczeniowe – wartość czasu określa się za pomocą odpowiednich metod, procedur obliczeniowych.
  • Metody porównawcze – istotą tych metod jest wycena pracochłonności wykonania zadanego produktu pracy na podstawie znanej pracochłonności podobnego produktu.

Sprawdzenie wykonania norm

Nie wystarczy uczestniczyć w sporządzaniu norm, równie istotne jest, abyś interesował się wynikami badań poziomu ich wykonywania przez poszczególnych pracowników. W tym celu zobowiązuj rozdzielnię robót wydającą karty pracy pracownikom na wykonanie zadań, aby dostarczała Ci sprawozdania z poziomu wykonania norm czasu w skali miesiąca. Poziom wykonania norm czasu jest to stosunek wielkości czasu zadanego normami do czasu rzeczywistego wynikającego z kart pracy.

Jeśli sam zajmujesz się wydawaniem operatorom kart pracy, możesz tworzyć opracowania miesięczne wykonania norm czasu w prosty sposób przy użyciu Excela.