Przejdź do treści

Kary porządkowe na produkcji – procedury

  • przez

Decyzję o ukaraniu pracownika karą porządkową kierownik produkcji podejmuje sam, bez jakichkolwiek konsultacji – pod warunkiem że został do tego upoważniony przez pracodawcę. Jeżeli nie posiada takiego upoważnienia – ma obowiązek zawiadomić pracodawcę o naruszeniu porządku i organizacji pracy przez pracownika, aby pracodawca mógł dokonać nałożenia kary porządkowej.

Uwaga! Nie ma pracowników „chronionych” przed nałożeniem kary porządkowej. Kierownik może więc wnioskować o ukaranie karą porządkową pracownika w ochronnym wieku przedemerytalnym, pracownicy w ciąży czy członka rady pracowników, jeśli pracownik na nałożenie takiej kary zasłużył.

Można nałożyć tylko takie kary porządkowe, jakie są przewidziane w Kodeksie pracy. Mogą być przez pracodawcę nakładane na pracowników za nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.

Za te przewinienia pracodawca może stosować:

  • karę upomnienia,
  • karę nagany.

Natomiast za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia i stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy pracodawca może zastosować karę pieniężną.

Katalog dostępnych kar jest więc zamknięty. Kierownik produkcji nie może przejawiać w tym zakresie własnej inwencji i wnioskować o zaostrzenie kary porządkowej ani przez własne działanie zaostrzać jej skutków.

Przykład
Kierownik produkcji na zebraniu załogi poinformował o nałożeniu na jednego z pracowników linii montażowej kary nagany. Pracownik poskarżył się w PIP i w wyniku kontroli na kierownika produkcji inspektor PIP nałożył mandat w wysokości 1.700 zł. Kierownik produkcji dopuścił się bowiem wykroczenia, jakim było zastosowanie innej kary porządkowej niż wymieniona w Kodeksie pracy; mianowicie kierownik produkcji zastosował nieistniejącą karę „nagany z podaniem do publicznej wiadomości”.

Uwaga! Za jeden czyn stanowiący jedno naruszenie obowiązków pracowniczych może być stosowana tylko jedna kara porządkowa.

Przykład
Pracownik w godzinach pracy wypił alkohol. Kierownik produkcji, uprawniony do samodzielnego nakładania kar porządkowych, nałożył na niego karę pieniężną i karę nagany. To zbyt dużo. Kierownik powinien był wybrać i nałożyć albo karę nagany, albo bardziej dotkliwą karę pieniężną. W przypadku gdy nałożone zostały dwie kary – pracownik może skutecznie się odwołać i osiągnąć unieważnienie jednej z nałożonych kar.